Muszę przyznać, że byłem pozytywnie zaskoczony. Nastawiłem się na nudę i "muzeum kina", a tu nie było tak źle. Poczucie humoru wciąż aktualne, a film miejscami nawet trzymał w napięciu. Pomyślałem też, że trzebaby zaprząc najlepsze komputery świata, żeby dziś wirtualnie wygenerować taki świat sprzed prawie 60 lat. Czy w ogóle to będzie kiedykolwiek możliwe? Te jamajskie kolonialne klimaty, te damskie fryzury, to ziarno filmowej taśmy, ci murzyni. Jamajka, gdzie kręcono film, w końcu dopiero co uzyskała niepodległość od Brytyjczyków! Niewolnictwo zniesiono tam co prawda ponad sto lat wcześniej, ale jakoś tak murzyni w filmie pokazani są jedynie jako przesądni robole. Wygląda to trochę tak, jakby na wyspie byli biali panowie w garniturach, a wokół czarne dzikusy. Kobiety też raczej jedynie świecą dekoltami i wyróżniają postarzającymi je fryzurami. Że też dopuszczono ten film to platformy filmowej dziś! Nawet nie ma wstępu przestrzegającego przed obrazkami obyczajowego zacofania! No i nie ma… napisów – w HBO jest albo polski lektor, albo napisy angielskie.
W oczach Seana Connery widziałem kilka razy strach, ale i oczywiście ten jego szczery uśmiech - ten Bond potrafi okazywać uczucia i się tego nie obawia!